Niepozorna willa przy ulicy Ochorowicza w Wiśle to jeden z pierwszych murowanych budynków w mieście. Dom należał do zmarłego w 1917 roku naukowca, doktora Juliana Ochorowcza. Doktor prowadził wiele badań nad hipnozą i zjawiskami parapsychologicznymi. Do Wisły Ochorowicz przyjechał pod koniec XIX wieku. Beskidy bardzo mu się spodobały, akurat pisał książkę o tajemnej wiedzy Egiptu i wszystkim opowiadał, że wiślański klimat sprzyja jej dokończeniu. Do Wisły ściągnął wiele znanych osób, propagując walory uzdrowiskowe tej miejscowości, m.in. Bolesława Prusa i Marię Skłodowską-Curie. Reymont napisał w Wiśle pierwszy tom Chłopów.
Wisłę bardzo lubił także prezydent Ignacy Mościcki.W 1931 roku na Zadnim Groniu powstał Zameczek ? dar województwa śląskiego dla prezydenta. Wybudowano go w miejscu spalonego drewnianego zameczku Habsburgów, był pierwszym gmachem reprezentacyjnym powstałym w II RP. Mościcki zatrzymywał się w Zameczku, gdy przyjeżdżał do Wisły polować na głuszce. Na drugim piętrze w Zameczku mieści się gabinet prezydenta Mościckiego, w którym nic się nie zmieniło: modernistyczne biurko, fotele i stolik z metalu łączonego z drewnem i szkłem. Na biurku przedwojenne aparaty telefoniczne, maszyna do pisania, lampka, kałamarz, przycisk, obok radio.
Słynny himalaista Jerzy Kukuczka często bywał w Istebnej ze swoją rodziną, synami, przyjaciółmi. To tutaj, tak blisko gór, odpoczywał. Jego rodzinny dom stoi na Wilczym. Po śmieci himalaisty powstała tam izba poświęcona jego pamięci. Zobaczyć tam można fotografie z jego wypraw, trochę starego sprzętu wspinaczkowego, medale, odznaczenia, książki. Izba otwarta jest tylko wtedy, gdy do Trójwsi przyjeżdża pani Cecylia, wdowa po himalaiście. Przed wyjazdem trzeba się upewnić, czy izba jest otwarta.
Jedyny w Bielsku-Białej deptak handlowy ? dzisiejsza ulica 11 Listopada ? zawsze tętnił życiem. Znana bielska piosenkarka Maria Koterbska z nostalgią pisze w swoich wspomnieniach o eleganckich sklepach, które przed wojną odwiedzały szykowne damy. W cukierni Eugeniusza Frankla grający role amantów aktor Mieczysław Cybulski spotykał się sekretnie z baronówną Czecz. Cukierni już nie ma, ale można wybrać się na spacer po urokliwym deptaku.
W mieście nad Biała bywał także Witkacy. Na przełomie lat 20. i 30. wielokrotnie gościł w Bielsku i Białej, odwiedzając swoich znajomych, żonę starosty bialskiego poetkę Kazimierę Alberti, prowadzącą w Białej jedyny salon literacki i Adama Bunscha, malarza, grafika i autora dramatów.
Zmarła w 2012 roku Wisława Szymborska uważała, że Literacka Nagroda Nobla należała się jemu. Poświęciła mu jeden ze swoich najbardziej wzruszających wierszy i chodziła jego cieszyńskimi śladami. O kim mowa? O Kornelu Filipowiczu. Ten prozaik, poeta i scenarzysta, to chętnie publikowany za granicą autor prawie czterdziestu książek. Nieco ostatnio zapomniany, ale przez krytyków jest uważany za jednego z najwybitniejszych polskich prozaików XX wieku. Do Cieszyna przeprowadził się z Kresów w 1923 roku jako dziesięcioletni chłopiec. W mieście nad Olzą skończył podstawówkę i gimnazjum, a opuścił je w 1932 roku, gdy wybrał się studiować biologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. To ze względu na pisarza nawet po jego śmierci Wisława Szymborska odwiedzała Cieszyn, w którym spędził dzieciństwo i lata dojrzewania. W jednym z wywiadów Szymborska wspominała, że gdy spacerowała z Filipowiczem po Cieszynie, niemal na każdym kroku ktoś mu się kłaniał. Poetce miasto nad Olzą bardzo przypadło do gustu. Lubiła jego klimat, uwielbiała wyprawy na targ staroci, na którym zawsze udawało się jej wyszperać jakiś cenny okaz.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze