Budynek, nazywany przez mieszkańców szkieletorem, stał przy drodze z Katowic do Bielska-Białej. Powstał w latach 70. i miał być biurowcem Fabryki Samochodów Małolitrażowych. Oprócz działu administracji miała się tam znaleźć m.in. zakładowa przychodnia, biblioteka i stołówka. Budowa liczącego 12 pięter gmachu ciągnęła się aż do połowy lat 80. Fiat, który przejął fabrykę, uznał, że niedokończony wieżowiec nie jest mu do niczego potrzebny. Włosi próbowali go wydzierżawić, ale nie znaleźli najemcy. Zapadła decyzja, że budynek zostanie wyburzony. Decyzja podzieliła mieszkańców. Jedni cieszyli się, że niedokończona konstrukcja przestanie szpecić miasto. Inni uważali, że nie powinno się burzyć szkieletora, bo stał się jednym z symboli Bielska-Białej. W obronie biurowca stanęła Małgorzata Łuczyna, artystka z podbielskiej Jasienicy, laureatka nagrody Samsung Art Master. Nic to nie dało, w 2008 roku szkieletor został wyburzony.
PAWEŁ SOWA
Dziesięć lat temu, 31 października 2006 roku oddano do użytku przebudowany rynek w Bielsku-Białej.
Wróciła tu rzeźba św. Nepomucena oraz figura Neptuna, która jest ozdobą tzw. zespołu fontanny. To cały wodny kompleks. Fontanna stoi na podwyższeniu, do którego prowadzą podświetlone schodki. Woda z dysz tryska do niecki otaczającej Neptuna. Stąd przelewa się miniwodospadem, który daje początek strumykowi płynącemu w niższe partie rynku. Tam znika pod małą ceramiczną makietą rynku, na której zaznaczono jego elementy i okoliczne ulice. Wszystko można oglądać z łukowatego mostku, który przerzucono nad strumykiem. Z tyłu fontanny znajduje się świetlny zegar, a obok zabytkowa kamienna studnia z XVII wieku. Jest podświetlona i przykryta szkłem. Tuż pod zachodnią pierzeją rynku znajduje się - również przykryta szkłem - podziemna ekspozycja archeologiczna. To fundamenty budynku dawnej wagi miejskiej, gdzie ważono towary przywożone na bielski rynek. Płytę rynku wyłożono kostką brukową i granitowymi płytami. Zamontowano w niej punktowe reflektory. W dwóch rzędach stoją stylowe latarnie, w kilku miejscach rozlokowano ławki i stojaki na rowery. Pamiętacie jeszcze, jak rynek wyglądał przed przebudową?
Stalownik został wybudowany kilkadziesiąt lat temu jako sanatorium dla hutników. Był tam szpital specjalistyczny z wieloma oddziałami, a przez długi czas tylko tam na Podbeskidziu działała sztuczna nerka. Opustoszały od lat, 10-piętrowy budynek stoi u stóp Magurki Wilkowickiej na peryferiach Bielska-Białej. Po wybudowaniu pod Szyndzielnią Szpitala Wojewódzkiego szpital w Stalowniku został zlikwidowany. Budynek podlegał Urzędowi Marszałkowskiemu, który proponował, by opustoszały budynek przejęło miasto. Władze Bielska-Białej nie zgodziły się. Stalownik trafił w prywatne ręce. Budynek stoi opustoszały i częściowo rozebrany.
PAWEŁ SOWA
Charakterystycznym elementem ścisłego centrum Bielska-Białej były zabudowania dawnych Zakładów Przemysłu Wełnianego Finex. Na wielkim terenie, pomiędzy rzeką Białą a ulicami: Cechową, Wałową i Mostową znajdowało się 17 budynków, wzniesionych w latach 1882-1986, dzięki czemu część hal była malownicza i zabytkowa. Widać je było zwłaszcza od strony rzeki. Po likwidacji zakładów przez wiele lat kompleks był opustoszały i coraz bardziej niszczał. Miasto, które stało się jego właścicielem, szukało inwestora, który w odpowiedni sposób zagospodaruje teren. Wreszcie w 2005 roku Finex kupiła spółka, która wybudowała tutaj drugą część Galerii Sfera. Jej zabudowania od strony Białej nawiązują wyglądem do dawnych hal fabrycznych.
PAWEŁ SOWA
Dwa niepozorne budynki przy ul. Żywieckiej w Bielsku-Białej, które jeszcze kilka lat temu stały nieopodal stadionu, to były zabytkowe wille z zeszłego wieku. Powstały bądź ich budowa została rozpoczęta przed II wojną światową. Wille zostały skazane na zagładę z powodu modernizacji stadionu. Nie pomogła im nawet zmiana ustawy o ochronie zabytków, według której wille stały się chronionymi zabytkami. Bielskim urzędnikom udało się przekonać konserwatorów do swoich racji. W 2012 roku Jacek Konior, szef bielskiej delegatury Biura Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora mówił Wyborczej, że budowa stadionu jest już tak zaawansowana, że uznano ostatecznie, iż walory tych budynków nie są tak duże, by zatrzymać całą budowę. W 2012 roku wille zostały wyburzone.
Fot. Tomasz Fritz/Agencja Gazeta
Położony w centrum Bielska-Białej park Słowackiego, założony pod koniec XIX w., został kilka lat temu przebudowany za ponad 9 mln zł. Miał być chlubą Bielska-Białej. Jednak nie wszyscy uważają, że remont się nie udał. Obiektem kpin stała się śmieciowa aleja, na której co kilka metrów ustawiono kosz na śmieci. Ludzie narzekają też, że z powodu złego odwodnienia po każdym deszczu alejki pokrywa warstwa błota. Niedobre jest też oświetlenie parku. Mieszkańcy mówią, że po zmroku jest tam tak jasno, że prokuratura mogłaby urządzać przesłuchania. Pamiętacie jeszcze, jak park wyglądał przed przebudową?
Fot. Tomasz Fritz / Agencja Gazeta
Po przebudowie zakończonej w 2004 roku bielska Hulanka łącząca ruchliwe ulice, m.in. Cieszyńską, Andersa i Konopnickiej, stała się jednym z najnowocześniejszych skrzyżowań w Polsce. Drogi połączyło 80-metrowe rondo. Dzisiaj mało kto pamięta, jak to miejsce wyglądało przed modernizacją.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze