Pamiętacie filmik, który na naszej stronie pojawił się w Wigilię? Jego bohaterką była sunia, która ciągle kręciła się za własnym ogonem. Nazwaliśmy ja Inka, bo mamy nadzieję, że będzie to dla niej dobra wróżba i jak jej imienniczka trafi do cudownego domu. Przez całe święta myślami byliśmy przy niej. Dziś pojechaliśmy zobaczyć, jak się miewa. Po raz pierwszy zabraliśmy ją na spacer. Biegała jak szalona, jak gdyby tęskniła za wolnością i przestrzenią i chciała nadrobić lata w więzieniu... Czy życie spędziła w ciasnym kojcu, w którym miała jedynie możliwość kręcenia się wokół własnej osi? Przypuszczeń, że nie miała łatwego życia mamy ogrom, zwłaszcza, że Inka jest bardzo wychudzona, talia i wystające żeberka świadczą o tym, że głodowała. Martwi nas jej króciutka sierść, która nie daje ochrony przed mrozem. Martwimy się, że nie zdążymy z pomocą dla niej. Kochani, Inka jest bardzo pozytywnym psem, ma taka iskierkę w oczach, która sprawia, że nie boimy się jej zaufać. Ma piękne oczy, które póki co topią nas w oceanie smutku, ale z doświadczenia wiemy, że gdy człowiek pokocha takiego psa, w jego oczach smutku już nigdy nie dostrzeże. Inka potrzebuje mądrego, kochającego domu, który uleczy nie tylko jej ciało ale i duszę. Absolutnie nie nadaje się do życia w kojcu. Info-Inka: 608 427 792 lub 881 655 905
Psia Ekipa
To była jedna z listopadowych sobót. Wyprowadzałam Marka na spacer. Szłyśmy sobie razem z koleżanką i omawiałyśmy jakieś sprawy. Kiedy wracaliśmy do boksu, Mark wdepnął w kałużę i idąc przede mną zostawiał ślady łapek. Koleżanka popatrzyła i zaczęła się śmiać: Zobacz, to odbicie wygląda zupełnie jak ?.ludzki profil. Aż dziwne co nie ? Przecież psie łapki wyglądają jak serce! Przyjrzałam się uważnie. Faktycznie, dziwne było to odbicie. Ty...a może on list napisał do Mikołaja ? Koleżanka śmiała się już na całego. Ale mnie nie było do śmiechu. Pogłaskałam staruszka po łebku, zajrzałam w oczy i zapytałam: Piesku takie masz życzenie świąteczne ? Chcesz swojego człowieka tak? I aż mnie ścięło z nóg, kiedy Mark spojrzał na mnie. W jego oczach było tyle smutku, tyle bólu i jednocześnie nadziei, że rozpłakałam się. Mikołaj minął a po Marka nikt się nie zgłosił. Wręcz przeciwnie, w którąś kolejną sobotę dowiedziałam się że pracownicy przenieśli go z boksu, bo był już taki zrezygnowany i słaby, iż bali się, żeby inne psy nie zrobiły mu krzywdy. Czekałam więc na Gwiazdkę....ale święta minęły ? chyba list Marka nie dotarł do adresata. Już nigdy więcej nie zauważyłam tego dziwnego odbicia łapki. Chociaż specjalnie się przyglądałam, chcąc zrobić zdjęcie....to było ten jeden jedyny raz. Może stary, brzydki, rasowy kundel stracił nadzieję, że jego marzenie dotrze tam, gdzie powinno ? Może uznał, że nie ma sensu się wysilać, bo dla niego nie ma rodziny-prezentu? Wyszeptałam mu ostatnio, że może ? Nowy Rok przyniesie mu prezencik. Ale nie chciał mnie słuchać. Nie chciał podejść nawet do krat, odwrócił się i patrzył smutno gdzieś w dal... Jaki jest Mark? Odkąd go znam, a to już jakieś dwa lata, zawsze był psem wycofanym, Tam, gdzie jego kumple szaleli przy kratach, on zawsze spoglądał smutno z najdalszego kąta boksu. Nigdy nie pchał się do głaskania, nigdy nie przekrzykiwał się, żeby go zauważono. Zawsze spokojny, zawsze trochę smutny, taki na uboczu nie narzucający się... Pogodzony ze swoim wyglądem, losem, życiem... Pokochasz go? Paula 698-690-473.
Psia Ekipa
Jej historia przypomina mi trochę bajkę o złej królowej, gdzie pojawienie się dobrego królewicza sprawia, że kawałki lodu kruszą się i przestają otaczać jej zimne serce. W przypadku tej suczki to nie królewicz odczarował zły czar, a moc wątrobowych ciasteczek wypiekanych przez jedną z wolontariuszek. Mija nigdy nie była łatwym psem, potrafiła odwrócić się z zamiarem odgryzienia ręki, gdy ktoś podszedł i pogłaskał ją znienacka. Odprowadzenie jej do boksu, a następnie odpięcie obroży wymagało obecności wolontariuszy potrafiących ją obsłużyć. Od pewnego czasu jesteśmy świadkami jej wielkiej przemiany. Zaczęła dostrzegać człowieka i nie jest już tylko sunią, która budzi postrach. Mija jest psiakiem, którego zachowanie dość mocno zależy od naszej postawy. Podążać będzie jedynie za bardzo pewnym siebie i asertywnym przewodnikiem. Jest już tak długo w schronisku, a to taki piękny pies ....czy nie zasługuje na szansę? Kontakt: 881 655 905 lub 608 427 792. Jeśli Mija trafi do domu w Bielsku-Białej lub okolicach, będzie miała zagwarantowaną darmową opiekę behawiorystki.
Psia Ekipa
Pierwsza myśl: Matko jedyna! Co za bieda, zupełnie ślepy pies w takim miejscu! Szybka akcja i zabieramy biedactwo ze schroniska, prosto do lecznicy. Dla wyjaśnienia.. w takim stanie została oddana przez pseudo-opiekunów. Mała Pusia idzie ufnie oparta o nogi wolontariuszki Tylko w ten sposób czuje się bezpiecznie. I pomimo okropnego zaniedbania, jej ogon jest w ciągłym ruchu. Jakby chciała nas uspokoić: Nie martwicie się o mnie, kiedy jesteście obok czuję się spokojna. Serce pęka na miliony kawałków. Człowiek w jej sytuacji płakałby, przeklinał los, walił głową o ścianę, a ona cieszy się z każdego drobiazgu. Wystarczy pochylić się i powiedzieć do niej coś ciepłym głosem, a ona natychmiast oddaje z siebie wszystko. Nasze przypuszczenie okazało się na szczęście mylne, mała będzie widziała. Dzisiaj zaskoczyła nas zmiana w jej spojrzeniu, bo zamiast błądzić niewidzącym wzrokiem, spoglądała bystrze, ślicznymi ślepkami, to jedno się nie zmieniło, ogon ma w ciągłym ruchu. Pusia jest młodą, śliczną dziewczynką, taki Kopciuszek jeszcze nie ubrany w suknię balową. Ale jeżeli tylko pojawi się dobra wróżka, która machnie czarodziejską różdżką, z małego kocmołuszka zrobi się piękna księżniczka. Tylko....kto w dzisiejszych czasach wierzy we wróżki? Pusia jest leczona, potrzebujemy wsparcia. Konto do wpłat: Stowarzyszenie Humanitarno ? Ekologiczne Dla Braci Mniejszych Multibank , nr konta: 46 1140 2017 0000 4202 1012 0220, koniecznie z dopiskiem: Dla Pusi. Informacja w sprawie Pusi: 608 427 792, 604 575 383.
Psia Ekipa
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze