Stary Zamek Habsburgów to jeden z najcenniejszych zabytków na południu Polski. Jego początki sięgają połowy XIV wieku, okryte są tajemnicą. Pierwszymi potwierdzonymi właścicielami miasta i zamku byli dopiero Komorowscy. To za ich czasów gotycki zamek został przebudowany w renesansowy; powstał wtedy piękny arkadowy dziedziniec. Wnętrza kryją bardzo ciekawe muzeum (www.muzeum-zywiec.pl). Zobaczyć można tam m.in. tradycyjne stroje żywieckich mieszczan a także interesujący zbiór sztuki sakralnej. Bardzo ciekawy jest też dział przyrodniczy w zabytkowych stajniach zamkowych. Zobaczyć można tam okazy paleontologiczne - kości i ciosy mamuta. Jak się zresztą okazuje, znalezione na terenie Starej Cegielni w Żywcu.
Nowy Zamek w Żywcu to bardzo ładny klasycystyczny pałac, w przeszłości kilkakrotnie przebudowywany. Jego wnętrza wykończyli znani artyści krakowscy: Tadeusz Stryjeński i Franciszek Mączyński. Gdy we wrześniu 2001 roku do Żywca wróciła córka arcyksięcia Karola Olbrachta, księżna Maria Krystyna, dla której urządzono apartament w Nowy Zamku. Mieszkała tam aż do swojej śmierci w 2012 roku. Po wojnie w pałacu działał Zespół Szkół Drzewnych i Leśnych, od września 2013 roku szkoła decyzją władz powiatu została przeniesiona do Żywca - Sporysza. Starostwo chce, by w pałacu powstało centrum kulturalne oraz konferencyjne z zapleczem hotelowym.
Pałac Kotulińskich wybudował w latach 30. XVIII w. hrabia Franciszek Karol Kottulinsky, ówczesny właściciel Czechowic. Potem obiekt przeszedł w ręce rodziny Renardów - następnych właścicieli miasta. W 1945 roku pałac został upaństwowiony. Były tam szkoła rolnicza i wojewódzki ośrodek szkolenia rolniczego. Gmina przejęła zabytek w latach 90. Jeszcze kilka lat temu był ruiną, a teraz to prawdziwa ozdoba miasta. Nowi właściciele odrestaurowali budynek, który imponująco wygląda nie tylko z zewnątrz, lecz także w środku. Jest tutaj teraz elegancki, czterogwiazdkowy hotel z restauracją znaną z dobrego jedzenia. Wypiękniał także duży park wokół pałacu.
Zamek Sułkowskich w Bielsku-Białej pamięta czasy średniowiecza - w XII w. stała tu strażnica. Sam zamek powstał w XIV w., wielokrotnie zmieniał wygląd i właścicieli. Dzisiejsza mieszanka stylów - romańskiego, gotyku i renesansu - to dzieło wiedeńskiego architekta Jana Potzelmeyera z lat 1855-64. W środku warte odwiedzin Muzeum Historyczne, nie zawsze doceniane przez bielszczan. Warto zwrócić uwagę m.in. na dział sztuki, w którym zgromadzono koło 6 tys. eksponatów. Bardzo ciekawe i dramatyczne są losy dawnych właścicieli zamku, rodu Sułkowskich. Jak mówił kiedyś Wyborczej Grzegorz Madej z Muzeum Historycznego, dramatem tej rodziny było to, że Niemcy uważali ich za Polaków, Polacy za Niemców. Dla wszystkich byli obcy. Gdy do miasta wkroczyli Niemcy, zarekwirowali Sułkowskim cały majątek. Zrobili to samo, co po wojnie zrobiły im władze PRL-u. Sułkowscy podpisali w końcu volkslistę, stało się to w 1941 roku. Sułkowscy podpisali w końcu volkslistę, stało się to w 1941 roku. W styczniu 45 roku wyjechali z miasta, pakując tylko najpotrzebniejsze rzeczy i rodzinne pamiątki.
Znacie pałac w Kończycach Wielkich? Piękny pałac w Kończycach Wielkich został wybudowany na przełomie XVII i XVIII wieku. Jego ostatnią właścicielką była uwielbiana na Śląsku Cieszyńskim Gabriela von Thun-Hohenstein. Słynna z działalności dobroczynnej arystokratka urodziła się w 1872 roku w Wiedniu. Wychowana wśród wygód i bogactwa była gwiazdą wiedeńskiej arystokracji. W 1893 roku wyszła za mąż za hrabiego Feliksa von Thun-Hohensteina, który został potem marszałkiem austriackiej armii. Gdy Gabriela dostała w spadku po rodzicach zamek w Kończycach Wielkich, małżonkowie osiedli tutaj na stałe. Wielu mieszkańców Śląska Cieszyńskiego przetrwało wojnę dlatego, że hrabina zatrudniła ich w swoim majątku. Trzej biznesmeni z Mazowsza kupili dziesięć lat temu pałac, zapłacili za niego 1,6 mln zł. Chcieli w nim urządzić elegancki hotel. Nic z tych planów nie wyszło, pałac ponownie został wystawiony na sprzedaż.
Pałac w Jaworzu wybudowany został w 1793 roku. Prace rozpoczęli baronowie Laszowscy, a zakończyli ich spadkobiercy, baronowie, de Saint Genois d'Anneaucourt. Klasycystyczny budynek ma dwie kondygnacje. W sąsiedztwie pałacu jest kilka budowli wybudowanych również pod koniec XVIII stulecia. Dzisiaj jest tutaj Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy, po wojnie w pałacu działał dom dziecka.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze